Zalaskom  sunca, večeras počinje jevrejski praznik Hanuka, a završava se zalaskom sunca u petak, 15. decembra.

Hanuka svake godine pada na drugi datum po našem, solarnom kalendaru koji koristimo u svakodnevnom životu. Međutim, po jevrejskom kalendaru zasnovanom na lunarnoj bazi, Hanuka svake godine počinje istog dana.

Hanuka na hebrejskom znači „osvećenje“. To je praznik koji obilježava pobedu grupe jevrejskog naroda (Makavejaca) nad helenističkim zavojevačima u doba Antioha IV Epifana, kralja Seluikudskog carstva, koje je okupiralo Izrael od 167. godine p.n.e.

Jevrejski  Hram u Jerusalimu bio je oskrnavljen i potpuno je bilo zabranjeno praktikovanje judaizma. Poslije trogodišnje borbe, Makavejci su 164. godine p.n.e. oslobodili Hram — i pridobili za jevrejski narod pravo da ponovo praktikuje svoju religiju.

Tradicionalni jevrejski svijećnjak, poznat kao menora, ima sedam grana za sedam sveća i smatra se simbolom jevrejske religije. To je ono što su Jevreji koristili na prvoj proslavi Hanuke u Hramu u Jerusalimu.

Menora koja se sada koristi tokom proslave Hanuke naziva se hanukija i ima devet svijeća – jedna predstavlja bočicu ulja, a osam predstavlja dane kada je ulje gorjelo. To nije bio deo jevrejske tradicije bar neko vreme nakon što je Josif Flavije prvi put pisao o Festivalu svjetlosti.

Hanukija se obično pali nakon zalaska sunca, ali u zavisnosti od vaše grane u jevrejskoj veri, možete sačekati do noći. Prve noći, jedna svijeća se stavlja na mjesto krajnje desno, a pali se šamašom (devetom svijećom), koji se zatim stavlja na svoje određeno mjesto. Svake večeri poslije toga stavlja se nova svijeća lijevo od prethodne svijeće od prethodne noći, ali ih šamaš sve pali, s lijeva na desno.

Za vrijeme Hanuke uglavnom se sprema hrana pržena na i u ulju, zbog simbolike koje ulje ima za ovaj praznik. Neki od najpopularnijih obroka su krofne s džemom (sufganiyot), palačinke s krompirom (latke) i zapečene palačinke s nadevom od sira i voća (blintzes).

Tokom Hanuke se igraju i razne igre, a prije svega vrtenje drejdela, drevne igračke, koja može da se koristi i za kockanje. Običaj navodno potiče iz vremena kada je judaizam bio zabranjen tokom vladavine Seluikudskog carstva u Svetoj zemlji. Budući da učenje Tore nije bilo dozvoljeno, mnoga djeca su se pravila da se igraju s drejdelom dok su krišom čitala jevrejske religiozne tekstove.